W pierwszej części dowiedzieliście się kiedy i dlaczego powstały paryskie pasaże, a także pokazałam kilka z nich. Niedawno podczas spaceru odkryłam kolejne. Może nie widziałam wszystkich, ale te najciekawsze na pewno.
Galerie Véro-Dodat
19 rue Jean-Jacques-Rousseau, 2 rue du Bouloi
Pasaż ten powstał w 1826 roku z inicjatywy wędliniarza (masarza) Benoît Véro i finansisty Dodat. Łączył on często uczęszczaną trasę pomiędzy Palais-Royale i Les Halles, więc dość szybko zyskał popularność. Wybudowano go w stylu neoklasycystycznym, ma długość 80 metrów, a 9 czerwca 1965 wpisano go na listę zabytków historycznych.
Passage des Princes
5 boulevard des Italiens, 97-99 rue de Richelieu
Mimo przemian zachodzących w Paryżu za czasów barona Haussmanna, które doprowadziły do zburzenia wielu pasaży, ten udało się wybudować. Był on ostatnim krytym przejściem zbudowanym w tamtym okresie.
Powstał w roku 1860 i na początku nazywał się Passage Mirès, na cześć jego założyciela. Ten francuski finansista i bankier kupił Grand Hôtel des Princes et de l’Europe i działki obok terenu, które posłużyły jako teren pod pasaż. W 1985 roku został on całkowicie zniszczony. Wybudowano go jednak w identycznym stylu.
Passage du Cair
2 place du Caire, 33 rue d'Alexandrie, 237-239 rue Saint-Denis, 14, 34 et 44 rue du Caire
Métro : Sentier
Najdłuższy (370 m) i najwęższy (2,7 m) pasaż w Paryżu. Czynny od pon. do pt. w godz. 7-18:30.
Ja byłam w sobotę i dlatego wydawał mi się jakiś opuszczony. Podobno wewnątrz jest w opłakanym stanie. W dni powszednie znajdziemy tutaj sprzedawców tkanin, tanich ubrań i mnóstwo manekinów wystawowych.
Pasaż otwarto w 1798 r, czyli w roku kampanii Napoleona w Egipcie. Stąd ta nazwa i posągi umieszczone nad wejściem.
Passage Bourg-l'Abbé
120 rue Saint-Denis, 3 rue de Palestro Métro : Etienne Marcel
Ten pasaż o długości 47 metrów wybudowano w 1828 roku. Od tamtego czasu był trochę zmieniony, gdyż przy budowaniu boulevard de Sébastopol w 1854 i utworzeniu rue de Palestro wyburzono jego część.
Wejście jest dziełem Henriego Blondela, tego samego który zaprojektował Bourse de commerce. Tak więc rzeźby się tam znajdujące są alegorią Handlu i Przemysłu.
Pasaż powoli zyskuje swój dawny blask.
Passage du Grand Cerf
10 rue Dussoubs, 145 rue Saint-Denis Métro : Etienne Marcel
Ten wysoki na 12 m ( trzypiętrowy) pasaż, ze szklanym dachem, jest najwyższym wśród paryskich przejść. Wybudowano go już po reformach Haussmanna, ale długi czas był zamknięty ze względów bezpieczeństwa. Szklany dach stanowił zagrożenie.
Otwarto go w 1825 roku w miejscu dawnego hotelu Grand Cerf. Ma 117 m.
Znajdują się tam luksusowe sklepy artystów, projektantów, dekoratorów i innych rzemieślników.
Jeden z ładniejszych pasaży, które widziałam.
Passage Brady
46 rue du Faubourg-Saint-Denis, 33 boulevard de Strasbourg, 22 boulevard de Strasbourg, 43 rue du Faubourg-Saint-Martin
Jeden z dwóch krytych pasaży w 10 dzielnicy (poprzednie były w drugiej dzielnicy).
Skonstruowany w 1828 roku, ale prace rozpoczęto już w 1825 r. Pierwotnie miał być całkowicie zakryty, ze 113 sklepami na dole i mieszkaniami powyżej.
Od 7 marca 2002 r jest sklasyfikowany jako obiekt historyczny.
Na 216 metrach znajduje się wiele restauracji indyjskich, pakistańskich, z Reunionu i Mauritiusa.
Zaczęli się tam instalować w latach 70-80, a teraz przejęli całość. Jeśli więc chcecie zjeść coś hinduskiego, pójść do pakistańskiego fryzjera, albo kupić niespotykane owoce, to tylko tam.
Ostatni już pasaż to passage du Prado.
16 rue du Faubourg-Saint-Denis, 16 boulevard Saint-Denis
Nie
jest on ani ładny, ani interesujący. Znajduje się też w nieciekawej
okolicy, więc nie zachęcam was, aby tam wstąpić. Trafiłam na niego
przypadkiem, zrobiłam zdjęcie, ale do środka nawet nie zajrzałam. Prace
renowacyjne rozpoczęto dopiero w 2012 roku i wygląda na to, że ich nadal
nie ukończono.
Pasaż wybudowano w 1785 roku. Był wtedy odkryty, a
jako pasaż kryty funkcjonuje dopiero od 1925 r. Można więc powiedzieć, że jest najnowszy.
Nazwę przejął po muzeum
Prado w Madrycie. Do 1930 r. znany był jako passage du
Bois-de-Boulogne.
Passage du Prado jest własnością prywatną, dostępny dla wszystkich codziennie od 8 do 20.
Comments
Post a Comment