Skip to main content

Pałac Luksemburski - Journées européennes du patrimoine 2016


Drugiego dnia Europejskich Dni Dziedzictwa Narodowego zwiedziliśmy Pałac Elizejski, za to w sobotę, pierwszego dnia, wybraliśmy się do innego pałacu, a mianowicie do Pałacu Luksemburskiego (Palais du Luxembourg).


Budynek ten znajduje się na terenie Ogrodu Luksemburskiego i od 1799 roku jest siedzibą Senatu Francji.
Jego budowa trwała od 1610 do 1630 roku.
Zaprojektowany został przez Salomona de Brosse dla Marii Medycejskiej, małżonki Henryka IV. Budowla ma trzy kondygnacje i wysoki, charakterystyczny dla epoki dach z lukarnami.


Zwiedzanie rozpoczęliśmy od przejścia przez dziedziniec (cour d'honneur), a następnie weszliśmy na pierwsze piętro, po głównych schodach (escalier d'honneur).


Przeszliśmy przez pokój królowej (chambre de la reine) i parę innych pomieszczeń, aby dojść do imponującej biblioteki.






Innym pomieszczeniem dostaliśmy się do sali obrad (salle des séances). Ozdobiona siedmioma kolumnami i według mnie przypominająca wnętrze teatru, naprawdę robi wrażenie.




Następnie przechodzi się do sali konferencyjnej (salle des conférences). Długa na 57 m, szeroka na 10,6 m i wysoka na 11 m (licząc od kopuły nawet 15 m) jest pięknym przykładem dekoracji w stylu Drugiego Cesarstwa Francuskiego (Second Empire). W sali tej, na wprost kominka znajduje się tron Napoleona I, na którym zasiadał podczas obrad Senatu.






Kolejno mijamy salon Victor Hugo i annexe de la bibliothèque




Schodzimy na parter i przechodzimy do gabinetu wiceprezydenta Senatu. 



Mijamy kilka innych sal i gabinetów,
 



a następnie wychodzimy z głównego budynku, by przejść do innego zwanego Petit Luxembourg





Tam urzęduje obecny prezydent Senatu.




Wnętrze kaplicy



Na koniec parę faktów.

Według artykułu 24 konstytucji, Parlament składa się ze Zgromadzenia Narodowego (Assemblée nationale) i Senatu.
W Senacie zasiada 348 senatorów, wybieranych na 6 lat. 
Trzeba mieć ponad 24 lata by starać się o to stanowisko.
Obrady odbywają się najczęściej we wtorki, środy i czwartki i wtedy też są otwarte dla publiczności. Osoby chętne powinny jednak odpowiednio wcześniej otrzymać zaproszenie od któregoś z senatorów, by w nich uczestniczyć.
Zwiedzanie Palais du Luxembourg jest organizowane w poniedziałki, piątki i soboty, ale tylko wtedy gdy Senat nie obraduje. Grupy mogą liczyć maksymalnie 40 osób.

W tym roku udało nam się zwiedzić Pałac Luksemburski i Pałac Elizejski. Planowaliśmy jeszcze Assemblée nationale, ale po godzinie 16 powiedziano nam, że już nie wpuszczają. 
Będzie więc okazja wybrać się tam za rok :)

Comments

Popular posts from this blog

Wizyta w Pałacu Elizejskim - Journées européennes du patrimoine 2016

  Miał być post o Rouen, Mont-Saint-Michel i Vaux-le-Vicomte, ale napiszę post o tym, w czym uczestniczyłam w ten weekend, czyli o Europejskich Dniach Dziedzictwa.    Już po raz 33 w całej Francji udostępniono zamknięte na co dzień dla publiczności miejsca. Można było zobaczyć wnętrza ministerstw, ambasad, pałaców, zamków, siedzibę radia, telewizji itp.  Wstęp do muzeów był bezpłatny w ten weekend. Ale jak coś jest za darmo, to wiadomo, że znajdzie się wielu chętnych by z tego skorzystać. Tak więc do tych najbardziej popularnych miejsc trzeba było odczekać w kilkugodzinnych kolejkach. Zdjęcie powyżej - widok na pałac od strony dziedzińca, poniżej - od strony ogrodów. My w sobotę zwiedziliśmy Senat, a w niedzielę Pałac Elizejski. By wejść do siedziby prezydenta należało swoje odczekać, a następnie przejść dwie kontrole. Sprawdzali bardzo dokładnie, wyciągnęli mi wszystkie rzeczy z torebki, otwierali wszystkie zamki w portfelu i po raz kolejny straci

Polskie instytucje w Paryżu

Najwyższy czas opublikować trzecią i ostatnią część cyklu o polskich śladach w Paryżu.  Dwie poprzednie znajdziecie pod tymi linkami ( pierwsza część i druga część ). Zacznę od Szkoły Polskiej , której początki sięgają połowy XIX wieku.  "Przedstawiciele Wielkiej Emigracji, głównie członkowie rządu, posłowie, oficerowie, publicyści i pisarze założyli w Paryżu Stowarzyszenie Naukowej Pomocy, mające wspierać materialnie Polaków, pragnących studiować. Stowarzyszeniu przewodniczył książę Adam Czartoryski".  Szkoła ta miała na celu przekazywanie polskich tradycji dzieciom emigrantów z okresu powstania listopadowego. Rozpoczęła swoją działalność w 1842 roku, w Châtillon-sous-Bagneux. Na początku miała jednego nauczyciela i liczyła 19 uczniów. Stopniowo szkoła zaczęła się rozrastać i przeniesiono ją do Paryża. Obecnie mieści się przy 15, rue Lamandé, w 17 dzielnicy. Więcej o historii szkoły przeczytacie tutaj . Drugą instytucją naukową, istniejąc

Zamki nad Loarą. Azay-le-Rideau

Dolina Loary to kraina historyczna Francji, na obszarze której znajduje się ponad 300 średniowiecznych i renesansowych zamków oraz pałaców doby oświecenia. Są one prawdziwymi arcydziełami architektury. Wnętrza zamków kryją ogromne kolekcje mebli, gobelinów, obrazów.  Tutaj wszystko jest przesiąknięte historią z życia francuskich królów XVI wieku. 2 grudnia 2000 roku UNESCO wpisało środkową część doliny rzeki, pomiędzy ujściami Maine i Sully-sur-Loire, na swoją prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa. Korzystając więc z długiego majowego weekendu i słonecznej pogody postanowiliśmy zwiedzić kilka z tych zamków. Pierwszego dnia pojechaliśmy zobaczyć zamek w Azay-le-Rideau, zwany perłą architektury renesansu. Gilles Berthelot otrzymał tytuł szlachecki i zamek w 1510 roku i rozpoczął jego rekonstrukcję w stylu włoskim. W 1537 r. Franciszek I przejął zamek i ofiarował go swojemu towarzyszowi broni, Antoniemu Raffin. Po rewolucji posiadłość nabył