Wizyta w Pałacu Elizejskim - Journées européennes du patrimoine 2016

 

Miał być post o Rouen, Mont-Saint-Michel i Vaux-le-Vicomte, ale napiszę post o tym, w czym uczestniczyłam w ten weekend, czyli o Europejskich Dniach Dziedzictwa. 

 

Już po raz 33 w całej Francji udostępniono zamknięte na co dzień dla publiczności miejsca. Można było zobaczyć wnętrza ministerstw, ambasad, pałaców, zamków, siedzibę radia, telewizji itp. 

Wstęp do muzeów był bezpłatny w ten weekend.

Ale jak coś jest za darmo, to wiadomo, że znajdzie się wielu chętnych by z tego skorzystać.

Tak więc do tych najbardziej popularnych miejsc trzeba było odczekać w kilkugodzinnych kolejkach.

Zdjęcie powyżej - widok na pałac od strony dziedzińca, poniżej - od strony ogrodów.

My w sobotę zwiedziliśmy Senat, a w niedzielę Pałac Elizejski.

By wejść do siedziby prezydenta należało swoje odczekać, a następnie przejść dwie kontrole. Sprawdzali bardzo dokładnie, wyciągnęli mi wszystkie rzeczy z torebki, otwierali wszystkie zamki w portfelu i po raz kolejny straciłam swój antybakteryjny żel do rąk (ostatnio podczas kontroli do Fan Zone).

Bezpieczeństwo ponad wszystko.

Przejdę teraz do kilku informacji o samym miejscu.

  

Pałac Elizejski to oficjalna rezydencja prezydenta Francji oraz miejsce posiedzeń Rady Ministrów.

Z wikipedii dowiemy się, że: wszystko zaczęło się od architekta Armanda Klaudiusza Molleta, który posiadał nieruchomość i sprzedał ją w 1718 Henrykowi Ludwikowi de La Tour d’Auvergne, hrabiemu Évreux. Hôtel d'Évreux został skończony i ozdobiony w 1722 roku. W chwili śmierci hrabiego w 1753, pałac był jednym z najbardziej podziwianych w całym Paryżu i dlatego kupił go król Ludwik XV Burbon jako rezydencję dla swojej metresy Madame Pompadour.

Po jej śmierci pałac wrócił do domeny królewskiej, aż do 1773, kiedy został kupiony przez Nicolasa Beaujon, najbogatszego człowieka we Francji. W pałacu bankier trzymał prywatną kolekcję dzieł najwspanialszych malarzy.

Podczas wielkiej rewolucji francuskiej i wojen napoleońskich, pałac stracił na znaczeniu i został przekształcony w magazyn mebli i drukarnię. W 1814 Rosjanie, którzy okupowali Paryż, urządzili sobie tam swoją siedzibę. Dawne znaczenie Hôtel d’Évreux odzyskał w czasie stu dni Napoleona, kiedy stał się oficjalną siedzibą władz Napoleona. Po 1816 upomniał się o niego król Ludwik XVIII Burbon. W czasie drugiej republiki pałac zmienił nazwę na Élysée National i został oficjalną rezydencją prezydenta republiki.

Jak widać wnętrza są różnorodne.

Były tylko samochody. Słynny skuter pewnie stał w garażu :)

  

 Biuro prezydenta

Miejsce skąd przemawia

Salon ambasadorów

Mi najbardziej spodobały się pięknie udekorowane stoły, zastawa i kompozycje kwiatowe.

Bogato zdobione wnętrza również przyciągały uwagę. 

Skojarzyły mi się z wieloma francuskimi chateau. 

Czy warto jednak stać w kolejce ok 5-6 h? Na to pytanie sami sobie odpowiedzcie :)